What does discopathy mean 

 

Discopathy is a pathological (disease) condition of the intervertebral disc. The term itself is very general. Some degree of discopathy is possible in almost every adult, often without any symptoms.

Problem zaczyna być istotny, gdy pojawiają się tzw. ubytki czuciowe:

•   brak czucia,
•   mrowienie   

lub ubytki ruchowe:

•   stopa opadająca,
•   spadek sprawności manualnej palców, 
•   wypadanie przedmiotów z rąk
•   trudności z uniesieniem ręki 

All types of damage mentioned above may occur suddenly (as a result of trauma, traffic accident) or may take years to develop as a result of regular, cumulative overloads of the spine ( smartphone user’s neck).

Nowadays, children are especially at risk of developing cervical discopathy due to long-term use of devices such as tablets and smartphones with their heads positioned in the so-called protraction.

Diagnostics of discopathy

The best test to illustrate the condition of the discs is magnetic resonance imaging. Good quality MRI allows you to determine the extent of disc damage and possible conflict with neural structures (nerve pressure). Magnetic resonance imaging combined with the patient’s examination allows us to determine the possibilities of non-surgical treatment.

In the absence of obvious, significant sequestration (detachment of part of the disc), non-surgical treatment of the damaged disc can be initiated. The plasticity of the nervous system is so high that properly selected therapeutic parameters guarantee the effectiveness of treatment even in the case of large disc herniations.

Non-surgical treatment of discopathy

A damaged disc causes a mechanical disorder – it presses on the nerve. The diseased disc is significantly reduced and its gel-like contents „flow” beyond the vertebral structures, causing compression of the spinal nerve.  Non-surgical treatment of discopathy involves creating a mechanical decompression of the disc of a pulsating nature, repeated several dozen times during one therapeutic session. Thanks to this, the disc „expands” and the space between the vertebrae increases. This causes the nerve to stop being compressed. Axial pulsed extraction is used to achieve this effect.

The use of pulsed axial traction requires the preparation of peri-spinal tissues. For this reason, before the lift, the patient undergoes preparatory manual therapy (relaxation of muscles and fascia).  The entire treatment (manual therapy + pulsed axial traction) lasts approximately 45 minutes. Depending on the extent of disc damage, 10 to 20 treatments are performed in a series, 2-3 times a week. At the end of the series, the patient receives a recommendation/exercises to perform at home to prevent the recurrence of the symptoms.

Do you suffer from discopathy?  Book an appointment!

During the visit, preparatory manual therapy and pulsed axial traction will be performed.

In the online booking panel, select the service: terapia osteopatyczna/manualna

Important !

 

Once you have made your reservation, be sure to check your email to ensure your reservation has been approved.

 

I consent to the processing of personal data in accordance with the Personal Data Protection Act in connection with sending an inquiry via the reservation form. Providing data is voluntary, but necessary to process the inquiry. I have been informed that I have the right to access my data, the possibility of correcting it, and requesting the cessation of its processing. The administrator of personal data is Rehios Szymon Miazga ul. Rakowiecka 32A U-103 02-532 Warszawa.

Co oznacza dyskopatia

 

Dyskopatia jest patologicznym ( chorobowym) stanem krążka międzykręgowego ( inaczej dysku). Samo określenie jest bardzo ogólne. Pewien stopień dyskopatii jest możliwy niemalże u każdego dorosłego, często nie dając żadnych dolegliwości. 

Problem zaczyna być istotny, gdy pojawiają się tzw. ubytki czuciowe:

•   brak czucia,
•   mrowienie   

lub ubytki ruchowe:

•   stopa opadająca,
•   spadek sprawności manualnej palców, 
•   wypadanie przedmiotów z rąk
•   trudności z uniesieniem ręki 

Diagnostyka dyskopatii

 

Najlepszym badaniem obrazującym stan dysków jest rezonans magnetyczny. Dobrej jakości rezonans pozwala określić rozległość uszkodzenia dysku oraz ewentualny konflikt ze strukturami nerwowymi ( ucisk na nerw). Rezonans magnetyczny w połączeniu z przeprowadzonym badaniem Pacjenta pozwala określić możliwości nieoperacyjnego leczenia. 

W przypadku braku ewidentnych, znacznych sekwestracji ( oderwania części dysku) można rozpocząć nieoperacyjne leczenie uszkodzonego dysku. Plastyczność układu nerwowego jest tak wysoka, że prawidłowo dobrane parametry terapeutyczne, gwarantują skuteczność leczenia nawet przy dużych przepuklinach krążka.  

Nieoperacyjne leczenie dyskopatii

Uszkodzony dysk powoduje zaburzenie o charakterze mechanicznym – uciska nerw. Zmieniony chorobowo dysk ulega znacznemu obniżeniu a jego żelowata zawartość „wypływa” poza struktury kręgowe powodując ucisk nerwu rdzeniowego. 

Nieoperacyjne leczenie dyskopatii polega na stworzeniu mechanicznego odbarczenia dysku o charakterze pulsacyjnym, powtarzanym kilkadziesiąt razy podczas jednej sesji terapeutycznej. Dzięki temu dysk się „rozpręża” , a przestrzeń pomiędzy kręgami zwiększa. To powoduje, że nerw przestaje być uciskany. Do uzyskania tego efektu stosuje się wyciąg osiowy pulsacyjny.

Zastosowanie wyciągu osiowego pulsacyjnego wymaga przygotowania tkanek okołokręgosłupowych . Z tego powodu przed wyciągiem Pacjent poddawany jest przygotowawczej terapii manualnej ( rozluźnienie mięśni i powięzi). 

Całość zabiegu ( terapia manualna + pulsacyjny wyciąg osiowy ) trwa ok. 45 min.

W zależności od rozległości uszkodzenia dysku stosuje się od 10 do 20 zabiegów w serii, z częstotliwością 2-3 razy w tygodniu.

Na koniec serii Pacjent otrzymuje zalecenie/ćwiczenia do wykonywania w warunkach domowych, tak by zapobiec nawrotowi dolegliwości.

Cierpisz z powodu dyskopatii?  Umów wizytę !

Podczas wizyty wykona zostanie terapia manualna przygotowawcza oraz pulsacyjny wyciąg osiowy.

W panelu rezerwacja on-line wybierz usługę: terapia osteopatyczna/manualna

 

Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych w związku z wysłaniem zapytania przez formularz rezerwacyjny. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do przetworzenia zapytania. Zostałem poinformowany, że przysługuje mi prawo dostępu do swoich danych, możliwości ich poprawiania, żądania zaprzestania ich przetwarzania. Administratorem danych osobowych jest Rehios Szymon Miazga ul. Rakowiecka 32A u 103  02-532 Warszawa.

 

Ból pięty – czy to jest ostroga piętowa

 

 

Ostroga piętowa jest rzeczywiście jedną z najczęstszych przyczyn bólu zlokalizowanego po spodniej ( podeszwowej) stronie stopy.

Ból pięty pojawia się zwykle po długotrwałym staniu, chodzeniu, ale co charakterystyczne, ostroga piętowa powoduje również usztywnienie podeszwy stopy po dłuższym bezruchu, zwłaszcza po nocy. W diagnostyce obrazowej, ostroga widoczna jest jako niewielka narośl na kości piętowej w miejscu przyczepu rozcięgna podeszwowego do kości piętowej ( ostroga dolna) lub w miejscu przyczepu Achillesa ( ostroga górna).

Jednakże, nie każdy ból po spodniej stronie stopy jest spowodowany przez ostrogę piętową. W rzeczywistości, ostroga piętowa to tylko „produkt końcowy” szerszego problemu jakim jest zaburzenie wydolności łuków podłużnego i poprzecznych stopy. 

Ból pięty i skomplikowana architektura stopy

 

Z architektonicznego punktu widzenia, stopa jest bardzo złożonym układem kości, lecz dzięki temu może prawidłowo amortyzować wstrząsy powstające podczas chodzenia, biegania czy skoków. Duże obciążenia pojawiają się na stopie również podczas długotrwałego stania. Prawidłowe funkcjonowanie stopy zapewniają przede wszystkim więzadła odpowiedzialne na stabilizowanie wysklepienia stopy. Najważniejsze z więzadeł to: 

• piętowo-łódkowate podeszwowe
• podeszwowe długie
• rozcięgno podeszwowe

Więzadła te stabilizują łuk podłużny stopy. Najistotniejszą jednakże rolę spełnia więzadło piętowo-łódkowate podeszwowe. Większość dolegliwości bólowych pięty ma swój początek właśnie w zaburzeniu funkcji tego więzadła.

 

 

Niewydolność więzadła piętowo-łódkowego podeszwowego

 

Więzadło to spełnia kilka funkcji. Amortyzuje w bardzo bezpośredni sposób ( niczym batut) siły przenoszone wzdłuż podudzia na staw skokowy. Z tego powodu nazywane jest też więzadłem sprężynowym ( spring ligament). Wypełnia od strony podeszwowej panewkę kostną stawu skokowo-piętowego. Więzadło to stabilizuje kość skokową względem kości piętowej ( zapobiega podwichnięciu przyśrodkowemu) oraz wzmacnia sklepienie łuku podłużnego stopy. Niewydolność tego więzadła zmusza rozcięgno podeszwowe do stawiania oporu dodatkowym siłom rozciągającym. Skutkiem tego jest szybkie przeciążenie i mikro naderwania rozcięgna podeszwowego, zazwyczaj w miejscu przyczepu kości piętowej. Tak powstaje ostroga piętowa i ból pięty. Jednakże, znacznie wcześniej występują dolegliwości po stronie kostki przyśrodkowej, zwłaszcza po długich spacerach, bieganiu. Niestety objawy te są często bagatelizowane. 

Jak leczyć ból pięty z niewydolności więzadeł stopy

 

Sposób leczenia jest mocno zależny od stopnia niewydolności więzadeł i nasilenia bólu. Najważniejsze jest jednakże prawidłowe rozpoznanie. Pomocne jest badanie RTG i USG, lecz pamiętać należy, że widoczna w RTG ostroga piętowa jest tylko skutkiem problemu, a nie jego przyczyną. Poza niewydolnością więzadłową, jako przyczynę bólu pięty należy wziąć pod uwagę obecność tzw. złamania przeciążeniowego oraz Zespół mięśnia piszczelowego tylnego.

W początkowym stadium, najważniejsze jest zminimalizowanie obciążeń stóp ( dotyczy zarówno aktywności sportowej jak również spacerów). Bardzo istotnym elementem jest zastosowanie wkładek podpierających łuk podłużny i poprzeczny stopy. Ich obecność „imituje” prawidłowe działanie wydolnych więzadeł stopy. W gabinecie Rehios posiadamy szeroki asortyment wkładek ortopedycznych, które  dobieramy w zależności od dysfunkcji danego Pacjenta. W terapii niewydolności aparatu więzadłowego stóp stosuje się również delikatne ćwiczenia relaksacyjne mięśnia trójgłowego łydki.

W bardziej zaawansowanych stanach, z dużą bolesnością dotykową w okolicy pięty, oprócz wyżej wymienionych czynności stosuje się

• chłodzenie ( krioterapia miejscowa z zastosowaniem Cold Pack’a, zmrożonej butelki z wodą)
• zabiegi Skupionej Fali Uderzeniowej ( zwykle 5 zabiegów)
• ćwiczenia mięśnia piszczelowego tylnego (wzmacnianie lub relaksację w zależności od jego stanu)
• kinesiotaping wspierający łuk podłużny stopy

 

Proces leczenia może trwać od 4 tygodni do nawet 3 miesięcy, przy bardzo zaniedbanych, przewlekłych stanach przeciążeniowych więzadeł stopy. Nie należy jednak bagatelizować tych dolegliwości. Nie leczenie problemu, zaburza wzorzec chodu i może doprowadzić do przeciążeń stawów kolanowych, biodrowych , a nawet kręgosłupa.

Spłaszczenie  główki niemowlaka – plagiocefalia

Spłaszczona główka u niemowlaka – plagiocefalia, to  deformacja czaszki dziecka objawiająca się asymetrią jej budowy. Może mieć postać dyskretnego, lekko zauważalnego zniekształcenia lub dużej, widocznej tzw. „gołym okiem” asymetrii. Wcześnie rozpoczęta rehabilitacja prowadzona przez terapeutę niemowlęcego przynosi szybkie efekty, do pełnego odzyskania symetrii włącznie. Istotne jest jednak postawienie prawidłowego rozpoznania co do przyczyn zniekształcenia główki. Zniekształcenia z przyczyn funkcjonalnych, które są najpowszechniejsze, leczy się bardzo skutecznie.

Spłaszczona główka może mieć postać:

• • brachycefalii- spłaszczenie symetryczne części tylnej („krótka głowa”)
  • plagiocefalii – spłaszczenie asymetryczne bocznej lub tylnej części główki.

 

Jeżeli u maluszka rozwinie się prefrencja jednej ze stron, czaszka nie będzie w stanie uformować się symetrycznie ze względu na długotrwały ucisk po jednej stronie i stąd powstaje plagiocefalia. Brachycefalia rozwija się u dzieci, które poruszają się mało i mają z tą czynnością trudności oraz spędzają dużo czasu na plecach i są mało aktywne. Dotyczy to również dzieci spędzających dużo czasu w placówkach opiekuńczych, takich gdzie opiekunowie nie zostali uświadomieni o konieczności zapewnienia częstych zmian pozycji.

Istnieją patologiczne plagiocefalie związane z przedwczesnym kostnieniem połączeń kości czaszki- kraniostenoza.  Nie będą tutaj poruszane.

 

Spłaszczona główka niemowlaka – przyczyny plagiocefalii:

• • ułożenie w życiu płodowym
  • ciąża bliźniacza, mnoga
  • budowa miednicy, macicy matki
  • poród: długi, kleszczowy,  przy pomocy VACUM, nieprawidłowe ustawienie w kanale rodnym -krótkotrwałe deformacje
  • kręcz szyji: asymetria ułożeniowa, niezborność ruchowa
  • brak stymulacji: cały czas ta sama pozycja, brak kładzenia maluszka na brzuchu
  • sprzęt pomagający w opiece nad dzieckiem: nieprawidłowo dobrany i użytkowany sprzęt ale i zbyt długie jego użytkowanie.
  • nadmierna masa płodu
  • wcześniactwo

W warunkach prawidłowego rozwoju dziecko powinno poruszać się tyle samo w jedną jak i w drugą stronę. Zmieniając swoją pozycję dziecko będzie odwracało głowę w obie strony.

 

 

Pamiętajmy!

Nie należy kwestionować zaleceń WHO dotyczących śpiących niemowląt. Układanie dziecka na boku i na brzuchu powinno odbywać się tylko pod nadzorem.

 

Rozwój i konsekwencje plagiocefali

Konsekwencje będą mniej lub bardziej istotne w zależności od nasilenia deformacji i wieku, w którym wykryto plagiocefalię.

Wczesna diagnostyka i wprowadzone leczenie pozwala na udzielenie instruktażu rodzicom i przywrócenie dziecku prawidłowej sparwności ruchowej.

Pierwsza konsekwencja jest widoczna. To właśnie czynnik estetyczny bywa częstą przyczyną zaniepokojenia rodziców i konsultacji ze specjalistą.

Kolejną, wartą uwagi konsekwencją, jest trudność w rozwoju sensoryczno-motorycznym co jest powiązane z brakiem mobilności maluszka.

Nadal zbyt często słyszymy, że spłaszczenie główki niemowlaka – palgiocefalia,  z czasem samoistnie ustąpi i nie będzie miała wpływu na życie dziecka. Jednakże,  nieleczona deformacja może mieć długoterminowe konsekwencje wykraczające poza efekt estetyczny.

Znacząca asymetria twarzy i czaszki wpływają na postawę ciała dziecka, problemy ze szczęką i zębami  a także problemy ze wzrokiem, postawę skoliotyczną.

Dzieci czują się niekomfortowo ze względu na swój wygląd, są wyśmiewane co może mieć wpływ na relacje psychospołeczne.

 

Jak pomóc niemowlakowi ze spłaszczoną główką

Wystarczy, że zgłosisz się do terapeuty niemowlęcego. Przeprowadzone zostanie wówczas badanie maluszka, ocena rodzaju i stopnia deformacji. Po badaniu terapeuta rozpocznie pracę z niemowlakiem i udzieli instruktażu dla rodziców.

Umów wizytę dla swojego niemowlaka!

Wybierz usługę: terapia niemowląt/pediatryczna i znajdź dogodny dla siebie termin.

 

Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych w związku z wysłaniem zapytania przez formularz rezerwacyjny. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do przetworzenia zapytania. Zostałem poinformowany, że przysługuje mi prawo dostępu do swoich danych, możliwości ich poprawiania, żądania zaprzestania ich przetwarzania. Administratorem danych osobowych jest Rehios Szymon Miazga ul. Rakowiecka 32A u 103  02-532 Warszawa.

Co drugie dziecko do 6 miesiąca życia cierpi na bierny, niekontrolowany wyrzut treści żołądkowej, spowodowany niedomykalnością wpustu. W większości przypadków ulewania są łagodne i nie bolesne, dziecko podczas tych epizodów jest zazwyczaj spokojne.

Zaburzenia towarzyszące ulewaniu i refluksowi bardzo niepokoją rodziców, którzy czują się bezradni wobec płaczu swojego dziecka.

Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko dotyka problem refluksu/ulewania, skonsultuj się z doświadczoną fizjoterapeutką pediatryczną. Taka wizyta to gwarancja korzyści dla dziecka i rodziców.

Na czym polega refluks żołądkowo- przełykowy?

Refluks żołądkowo- przełykowy polega na cofaniu się mniejszej lub większej ilości treści żołądkowej do przełyku i/ lub jamy ustnej, co może być spowodowane niedomykalnością wpustu żołądka.

Wyróżniamy 2 typy niedomykalności:

• niedomykalność prosta- bez bólu, bez utraty apetytu i masy ciała
• niedomykalność złożoną- bolesna, z lub bez utraty apetytu i masy ciała

 

Niedomykalność jest częsta u niemowląt, ponieważ wpust (zwieracz, który zwykle zapobiega przedostawaniu się zawartości żołądka do przełyku) jest niedojrzały, a czasami jego napięcie jest nieprawidłowe. Jest to zjawisko normalne i stopniowo zanika wraz z rozwojem dziecka.

O prostej niedomykalności mówimy wtedy, gdy zwrot pokarmu jest bezbolesny i nie zmniejsza apetytu dziecka oraz nie zaburza przyrostu wagi. Jest to zjawisko fizjologiczne, chociaż czasami może przyjąć postać bardzo niepokojących objawów.

Rozróżniamy wymioty i niedomykalność

Wymioty są aktywne, towarzyszą im skurcze mięśni brzucha, które są nieobecne w niedomykalności.

By zmniejszyć to zjawisko wystarczą modyfikacje dietetyczne i higieniczne.

• układaj dziecko bardziej w pozycji poziomej niż siedzącej do posiłku (pozycja bardziej spionizowana sprzyja uciskowi na brzuszek)
• rób przerwy podczas picia z butelki
• podawaj butelkę w pozycji fizjologicznej: butelka powinna znajdować się poziomo, a mleko zakrywać tylko otwór (nie cały smoczek)
• nie zwiększaj przepływu smoczka
• nie przedłużaj karmienia, by nie przemęczać dziecka
• unikaj odkładania dziecka bezpośrednio po posiłku – odczekaj około 15-20 min

Jak karmić maluszka

Pozycja fizjologiczna podczas karmienia butelką jest niezwykle ważna. Dzięki niej mleko nie napływa samoistnie do ust dziecka, lecz pozwala na odruchową aktywizację triady ssanie-połykanie-oddychanie. Pozwala to dziecku na samodzielną regulację ilości pokarmu zgodnie ze Jego potrzebami. Dzięki temu odruch jest zachowany, koordynacja skuteczna, a dziecko prawie nie zasysa powietrza. Maluszek zrobi sobie przerwę, gdy poczuje taką potrzebę i uczucie sytości.

Pamiętajmy, unikamy podawania butelki zbyt pochylonej (napełniony smoczek), gdyż spowoduje to dezorganizację procesu ssania u dziecka (zbyt szybki napływ mleka do buzi) w konsekwencji tego mogą wystąpić objawy takie jak kolka, refluks, pobudzenie.

Rodzice zróbcie test w domu

Napełnijcie butelkę wodą a następnie pochylcie ją pod Kątem 45 st. w dół. Jeżeli nie masz butelki anty refluksowej woda wypłynie sama. Co się stanie gdy ustawimy butelkę poziomo, tak by woda zakryła tylko otwór? Nic nie wycieknie 🙂

Teraz wyobraźcie sobie że leżycie na plecach trzymając butelkę w ustach napływ wody będzie ciągły, nawet jeżeli jest to niewielka ilość płynu. Czy myślisz że będziesz w stanie łatwo i przez długi czas koordynować prawidłowo połykanie? Myślę że nie. To samo dotyczy Twojego dziecka. Złe, chaotyczne jedzenie dezorganizuje przełykanie, wszystkie odruchy zostaną zakłócone: odruch ssania, połykania, uczucie sytości i trawienie.

Umów wizytę dla swojego niemowlaka!

Wybierz usługę: Terapia niemowląt/pediatryczna

Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych w związku z wysłaniem zapytania przez formularz rezerwacyjny. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do przetworzenia zapytania. Zostałem poinformowany, że przysługuje mi prawo dostępu do swoich danych, możliwości ich poprawiania, żądania zaprzestania ich przetwarzania. Administratorem danych osobowych jest Rehios Szymon Miazga ul. Rakowiecka 32A u 103  02-532 Warszawa.

Skupiona Fala Uderzeniowa: Nowoczesna Terapia dla Twojego Zdrowia

Jako osteopata i fizjoterapeuta specjalizujący się w terapii falą uderzeniową, chciałbym przedstawić Ci skupioną falę uderzeniową (FSWT) – nowoczesną, nieinwazyjną metodę leczenia, która przynosi znaczące korzyści dla pacjentów. Ta zaawansowana technologia oferuje skuteczne rozwiązanie dla wielu dolegliwości, w tym przewlekłych bólów układu mięśniowo-szkieletowego, tendinopatii, punktów spustowych, naderwań ścięgien i mięśni. Pomaga także w eliminacji zwapnień i stymulacji zrostów kostnych. Ten rodzaj zabiegów fizykalnych, z dużymi sukcesami stosuje się w medycynie już od 1980 roku.

Co to jest Skupiona Fala Uderzeniowa?

Skupiona fala uderzeniowa to specjalna akustyczna fala uderzeniowa, która przenosi energię w obszar objęty bólem w układzie mięśniowo-szkieletowym. Energia fali stymuluje proces leczenia i regeneracji tkanek miękkich, co prowadzi do znaczącej poprawy stanu pacjenta. W przypadku Fali Skupionej, energia uderzenia jest bardzo precyzyjnie wprowadzana do tkanek, co w ogromnym stopniu wpływa na szybkość leczenia.

 

Dlaczego Skupiona Fala Uderzeniowa jest lepsza?

W przeciwieństwie do tradycyjnej fali uderzeniowej, skupiona fala uderzeniowa (SFU) jest w stanie precyzyjnie docierać do głęboko leżących tkanek, skupiając się bezpośrednio na obszarach, które wymagają leczenia. Głęboko położone tkanki wymagają dobrego ukrwienia, by móc się zregenerować. Tylko Fala Skupiona dociera tak głęboko i tak precyzyjnie.  Dzięki temu, terapeuta może skupić się na konkretnych, uszkodzonych strukturach i zmaksymalizować efekt leczniczy. Poza tym, fala skupiona jest w stanie osiągnąć ciśnienie nawet do 100 MPa, co pozwala na jeszcze skuteczniejsze leczenie.

Jakie są korzyści z terapii Skupioną Falą Uderzeniową?

Terapia skupioną falą uderzeniową przynosi wiele korzyści. Po pierwsze, jest to metoda nieinwazyjna, co oznacza, że nie ma potrzeby przeprowadzania operacji. Po drugie, terapia ta jest bezpieczna i ma niewielkie ryzyko skutków ubocznych. Po trzecie, skupiona fala uderzeniowa jest skuteczna – wielu pacjentów doświadcza znaczącej poprawy po zaledwie kilku sesjach. 

Co oznacza zespół mięśnia nadgrzebieniowego

W dużym skrócie, jest to problem bolesnego barku. Na dolegliwości bólowe tego stawu skarży się wielu Pacjentów, zwłaszcza po 40 roku życia. Wśród osób uprawiających regularnie sporty wymagające wznosu ramion ten odsetek jest szczególnie wysoki. Zespół mięśnia nadgrzebieniowego jest ściśle związany właśnie z ruchami odwodzenia ( wznoszenia ramion bokiem). Podczas tego ruchu ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego poddawane jest zarówno ściskaniu jak i ślizgowi. Ból w okolicy ramienia pojawia się początkowo tylko podczas wznosów ramienia, a wraz z pogłębianiem się uszkodzeń występuje przy większości ruchów ręki.

Mięsień nadgrzebieniowy

Jest położony w górnej części łopatki, powyżej jej grzebienia. Jego główna funkcja to tzw. funkcja „startowa” podczas odwodzenia. Pracuje przede wszystkim przy pierwszych 10 stopniach odwodzenia. Ścięgno mięśnia biegnie w kierunku głowy kości ramiennej w niewielkiej przestrzeni anatomicznej pod kaletką podbarkową. Z mechanicznego punktu widzenia ślizg ścięgna w czasie unoszenia ramion przebiega w bardzo wąskiej, ciasnej przestrzeni. Jeśli nie ma zmian bliznowatych, zwapnień, bądź anomalii anatomicznych ścięgno ślizga się bezkonfliktowo w przestrzeni pomiędzy głową kości ramiennej a wyrostkiem barkowym. Jeśli zaczyna nadmiernie trzeć, pojawiają się mikro uszkodzenia, obrzęk i ból.

Trochę anatomii i biomechaniki…

Ze względu na kompresję, której poddawane jest ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego, w pobliżu jego przyczepu do kości ramiennej ma ono charakterystyczną budowę anatomiczną, tj. chrzęstno-włóknistą. Taka budowa zwiększa odporność na ściskanie, ale jej wadą jest brak naczyń krwionośnych w tej strefie przyczepu. W przypadku mikro urazów jej gojenie jest bardzo utrudnione, bo ukrwienie jest niedostateczne. Kiedy jednak dojdzie już do zagojenia, skutkuje to pogrubieniem ścięgna w tym miejscu. Im grubsze, bardziej przebudowane ścięgno, tym łatwiej o wzbudzanie bólu przy wznoszeniu ramienia lub innym ruchu, w którym występuje element wznosu.

Dodatkowym elementem istotnym dla pracy stawu barkowego jest tzw. ślizg łopatkowo-żebrowy. Wgłębienie na bocznej stronie łopatki jest panewką, w której porusza się głowa kości ramiennej. Jednakże, prawidłowo przebiegający ruch odwodzenia ( wznosu) ramienia, jest ruchem nie tylko głowy kości ramiennej w panewce łopatki. Przy wznosie powyżej 60 stopni cała łopatka powinna wykonać ślizg po żebrach, czyli sama panewka porusza się w kierunku wznosu. Jeśli zabraknie ślizgu łopatki po żebrach, wówczas odwodzenie będzie nadmiernie obciążać inne tkanki w stawie barkowym, zwłaszcza ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego.

Jak leczyć zespół mięśnia nadgrzebieniowego

Leczenie zespołu mięśnia nadgrzebieniowego powinno polegać na:

1. Przywróceniu równowagi pomiędzy mięśniami rotującymi ramię do wewnątrz i na zewnątrz.

Mięśnie rotatory zewnętrzne są zwykle osłabione względem mięśni rotujących ramię do wewnątrz (przykurcz mięśnia piersiowego większego) 

2. Przywróceniu ślizgu łopatkowo-żebrowego.

Silne napięcia powięziowe na plecach ograniczają przesuwalność łopatek, a to sprzyja powstawaniu zespołu mięśnia nadgrzebieniowego. Poprawę ślizgu osiągnąć można poprzez terapię manualną oraz ćwiczenia wykonywane w domu.

 

3. Poprawa ukrwienia części chrzęstno-włóknistej ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego.

Największą skuteczność w poprawie ukrwienia przynoszą zabiegi fizykalne takie jak krioterapia miejscowa, laser, a zwłaszcza Skupiona Fala Uderzeniowa. Ten rodzaj Fali Uderzeniowej, w przeciwieństwie do fali radialnej ( rozproszonej) cechuje się największą precyzją skupiania energii spośród wszystkich urządzeń fizykalnych. Skupiona Fala Uderzeniowa pozwala odziaływać na tkankę dokładnie w miejscu jej uszkodzenia.

Jak umówić wizytę?

1. Sprawdź dostępne terminy w rezerwacja on-line

2. Możesz także umówić wizytę telefonicznie pod numerem: 881 202 827

Co daje fizjoterapia w ciąży?

Rehabilitacja okołoporodowa obejmuje zarówno fizjoterapię przedporodową,  prenatalna i poporodową. Twoje ciało będzie potrzebowało dodatkowej opieki przed jak i po porodzie.

Fizjoterapeuta okołoporodowy koncentruje się na przygotowaniu nie tylko do ciąży ale i do porodu. Najważniejsze pola pracy to techniki oddechowe oraz ćwiczenia relaksacyjne oraz nauka aktywnego parcia.

Wybór wsparcia fizjoterapeutycznego przed porodem może być uspokajający, zwłaszcza przy pierwszej ciąży. Jeżeli odczuwasz dyskomfort związany ze zmianami jakie zachodzą w Twoim ciele, fizjoterapeuta pomoże Tobie rozwiązać problem.

Wiele kobiet cierpi z powody osłabienia mięśni dna miednicy, zarówno przed jak i po ciąży. Jest to problem nie tylko zdrowotny, ale i społeczny.  Coraz  większa liczba kobiet zgłasza problem nietrzymania moczu i ból podczas stosunku płciowego. Odpowiednio poprowadzona terapia i dostosowane indywidualnie ćwiczenia mogą pomóc. Fizjoterapia pomaga również wzmocnić mięśnie, które są mocno eksploatowane podczas ciąży przez stale rosnący brzuszek.

Wsparcie poporodowe koncentruje się na rekonwalescencji, a także wsparciu świeżo upieczonej mamy w opiece nad dzieckiem. Fizjoterapeutka pomoże pokonać lęk przed braniem dziecka na ręce, przewijaniem, karmieniem. Nauczy jak robić to prawidłowo, bezpiecznie dla niemowlaka i Twojego kręgosłupa.

Pamiętaj, nie lekceważ zmian w twoim organizmie.  Ciąża wpływa min. na postawę, równowagę, mięśnie, więzadła i oddech. Fizjoterapeuta pomoże wzmocnić osłabione struktury, mięśnie dna miednicy i brzucha.

Wizyty można zacząć już około 4-6 tygodnia po porodzie.  Są kobiety, które pierwszą wizytę fizjoterapeuty odbywają już w szpitalu. Taka specjalistyczna pomoc jest świetnym rozwiązaniem, ponieważ terapeuta dostosuje indywidualnie program seansów do zmian połogowych.

W czym pomoże Tobie fizjoterapeutka?

Pomoc fizjoterapeutki w przygotowaniu się do porodu sprawi, że będziesz wiedziała jak przebiegają poszczególne fazy porodu. Unikniesz sytuacji, które mogą Cię zaskoczyć. Będziesz pewna siebie.

Uczę kobiety oddychać. Tak, tak, oddychamy świadomie przez całą ciążę jak i w dniu porodu. Pod koniec drugiego okresu porodu oddech będzie najważniejszą czynnością wspomagającą parcie.  Nauka prawidłowego oddychania jest niezbędna, aby prawidłowo przeć i bezpiecznie pomóc dziecku przyjść na świat.

Bardzo ważne jest to, by w trakcie ciąży aktywność fizyczna była dostosowana do Ciebie i Twojej kondycji.

Wspieram kobiety i motywuję do systematycznego utrzymania aktywności, tak by wspomnienia z ciąży były jak najmilsze i bezbólowe a  kobieta w dniu porodu cieszyła się dobrą kondycją.

Rehabilitacja a sen dziecka

 

Sen u niemowląt bywa często skomplikowany. Przesypianie nocy może być dla nich uciążliwe, a przyczyny mogą być zarówno fizyczne (ząbkowanie czy kolka niemowlęca), jak i psychologiczne. W przypadku tych psychologicznych, nie zawsze łatwo jest znaleźć źródło lęku. Może być on związany ze strachem przed rozdzieleniem, bądź ze zmianą otoczenia. Żeby pomóc dziecku w odnalezieniu drogi do spokojnego snu, istnieje wiele rozwiązań, w tym np. rehabilitacja.  Co gdybyśmy spróbowali rehabilitacji?

 

Poprawa snu dziecka: czym jest rehabilitacja?

Rehabilitacja to wiele działań (leczniczych, psychologicznych, społecznych, organizacyjnych, technicznych, edukacyjnych) podejmowanych w celu przywrócenia fizycznej i psychicznej sprawności do funkcjonowania w społeczeństwie.

 

Problemy ze snem lub jego brak u niemowląt

Zaburzenia snu u niemowląt są powiązane z wieloma przyczynami. Czynników wpływających na jakość snu, i to od pierwszych miesięcy, jest wiele. Twoje dziecko nie śpi regularnie lub wręcz przeciwnie śpi bardzo mocno w nocy? To całkowicie normalne. W rzeczywistości tymczasowa zmiana wzorca snu może być spowodowana skokiem rozwojowym takim jak nauka czworakowania lub chodzenia. Sen stabilizuję się dopiero w wieku 3 lat. Nie ma określonego profilu dziecka, który preferujemy do terapii fizjoterapeutycznej. Jeśli dziecko ma zaburzenia snu i oznaki zmęczenia, warto zgłosić się na rehabilitację pediatryczną. Jest to jeden z najczęstszych powodów konsultacji maluchów.

 

3 miesiące, 6 miesięcy a może 18 miesięcy… Czy istnieje wiek, w którym można skonsultować się z fizjoterapeutą?

Jeżeli uważasz, że Twoje dziecko jest za małe by odbyć wizytę u fizjoterapeuty, raz jeszcze się zastanów. Noworodek, niemowlę czy kilku letnie dziecko będą mieć różne przyczyny zaburzeń snu i oznaki zmęczenia, ale we współpracy z fizjoterapeutą można to zmienić.

 

Rehabilitacja w zaburzeniach snu – jak to działa?

Jeżeli zdecydujesz się na wizytę z dzieckiem u fizjoterapeuty z powodu problemów ze snem, pamiętaj ta wizyta może trochę potrwać.

Podczas pierwszej wizyty u fizjoterapeuty zadajemy pacjentowi wiele pytań tak by określić potencjalne obszary, w których potrzebna jest interwencja fizjoterapeuty. W przypadku rehabilitacji niemowlęcej jest inaczej, bo dziecko nie mówi. Musimy pytać rodziców/opiekunów o wiele rzeczy.  Znaczenie ma to jak przebiegała ciąża i  poród oraz pierwsze tygodnie/miesiące dziecka. Najważniejszą informacją jest jednak to, w jaki sposób objawiają się zaburzenia snu. Czy dziecko jest niespokojne? Czy w nocy jest drażliwe? Czy w ciągu dnia ucina sobie drzemki?

Nerwowe i zmęczone dziecko u fizjoterapeuty

Po zebraniu wywiadu fizjoterapeuta pediatryczny przeprowadzi odpowiednie badanie. Dzięki temu ustalony zostanie obszar, gdzie mogą znajdować się napięcia odpowiedzialne za zaburzenia snu u dziecka. Podczas terapii wykorzystujemy różne techniki, które pomogą w normalizacji napięcia mięśniowego i  przywrócą prawidłową równowagę.

 

Konsultacja z fizjoterapeutą pediatrycznym: porady

Po przeprowadzeniu terapii rehabilitant udzieli rodzicom wielu porad. W zależności od zdiagnozowanych zaburzeń i źródeł napięć udzielimy najlepszych rad, aby przywrócić prawidłową higienę snu. Na przykład, przy problemach lęków nocnych, wyjaśnimy rodzicom w jaki sposób uspokoić dziecko. Terapeuta wyjaśni również jak ważne jest ustalenie rytuału przed snem, a co za tym idzie – regularności. W przypadku kiedy maluszek jest niespokojny, dajemy wskazówki, jak poprawić otoczenie jego pokoju.  Kiedy wiesz na co zwracać uwagę i odpowiednio wprowadzasz zmiany, maluch często samodzielnie rozwija zdrowe wzorce snu.

Przestrzegaj wytycznych dotyczących bezpiecznej higieny snu:

• Połóż niemowlę w bezpiecznym miejscu, gdzie będzie spało samodzielnie. Może to być łóżeczko, kołyska
• Dziecko powinno spać na plecach
• Współdzielenie pokoju ( w pierwszych miesiącach życia maluszka) jest doskonałym pomysłem. Pamiętaj jednak, aby nie spać wspólnie. Twoje dziecko powinno mieć własną przestrzeń
• Wszelkiego rodzaju luźne koce, ochraniacze, maskotki, poduszki, pieluszki nie są zalecane do używania i przechowywania w przestrzeni do spania dziecka.
• Pamiętaj, przed zostawieniem dziecka samego w łóżeczku, sprawdzić czy nie ma w nim niczego co mogłoby zakryć twarz dziecka.

Pomoc niespokojnemu dziecku, które nie śpi: ile czasu to potrwa, ile spotkań z rehabilitantem?

Wyobrażamy sobie, że  przywrócenie prawidłowego snu dziecku wymaga licznych sesji fizjoterapeutycznych. Niekoniecznie. Już od pierwszej sesji często widzimy pierwsze oznaki komfortu snu u maluszków. Średnio zalecamy trzy lub cztery sesje, ale to wszystko zależy od tego, gdzie tkwi problem.