Ból pięty – czy to jest ostroga piętowa

Ostroga piętowa jest rzeczywiście jedną z najczęstszych przyczyn bólu zlokalizowanego po spodniej ( podeszwowej) stronie stopy.

Ból pięty pojawia się zwykle po długotrwałym staniu, chodzeniu, ale co charakterystyczne, ostroga piętowa powoduje również usztywnienie podeszwy stopy po dłuższym bezruchu, zwłaszcza po nocy. W diagnostyce obrazowej, ostroga widoczna jest jako niewielka narośl na kości piętowej w miejscu przyczepu rozcięgna podeszwowego do kości piętowej ( ostroga dolna) lub w miejscu przyczepu Achillesa ( ostroga górna).

Jednakże, nie każdy ból po spodniej stronie stopy jest spowodowany przez ostrogę piętową. W rzeczywistości, ostroga piętowa to tylko „produkt końcowy” szerszego problemu jakim jest zaburzenie wydolności łuków podłużnego i poprzecznych stopy. 

Ból pięty i skomplikowana architektura stopy

Z architektonicznego punktu widzenia, stopa jest bardzo złożonym układem kości, lecz dzięki temu może prawidłowo amortyzować wstrząsy powstające podczas chodzenia, biegania czy skoków. Duże obciążenia pojawiają się na stopie również podczas długotrwałego stania. Prawidłowe funkcjonowanie stopy zapewniają przede wszystkim więzadła odpowiedzialne na stabilizowanie wysklepienia stopy. Najważniejsze z więzadeł to: 

• piętowo-łódkowate podeszwowe
• podeszwowe długie
• rozcięgno podeszwowe

Więzadła te stabilizują łuk podłużny stopy. Najistotniejszą jednakże rolę spełnia więzadło piętowo-łódkowate podeszwowe. Większość dolegliwości bólowych pięty ma swój początek właśnie w zaburzeniu funkcji tego więzadła.

Niewydolność więzadła piętowo-łódkowego podeszwowego

Więzadło to spełnia kilka funkcji. Amortyzuje w bardzo bezpośredni sposób ( niczym batut) siły przenoszone wzdłuż podudzia na staw skokowy. Z tego powodu nazywane jest też więzadłem sprężynowym ( spring ligament). Wypełnia od strony podeszwowej panewkę kostną stawu skokowo-piętowego. Więzadło to stabilizuje kość skokową względem kości piętowej ( zapobiega podwichnięciu przyśrodkowemu) oraz wzmacnia sklepienie łuku podłużnego stopy. Niewydolność tego więzadła zmusza rozcięgno podeszwowe do stawiania oporu dodatkowym siłom rozciągającym. Skutkiem tego jest szybkie przeciążenie i mikro naderwania rozcięgna podeszwowego, zazwyczaj w miejscu przyczepu kości piętowej. Tak powstaje ostroga piętowa i ból pięty. Jednakże, znacznie wcześniej występują dolegliwości po stronie kostki przyśrodkowej, zwłaszcza po długich spacerach, bieganiu. Niestety objawy te są często bagatelizowane. 

Jak leczyć ból pięty z niewydolności więzadeł stopy

Sposób leczenia jest mocno zależny od stopnia niewydolności więzadeł i nasilenia bólu. Najważniejsze jest jednakże prawidłowe rozpoznanie. Pomocne jest badanie RTG i USG, lecz pamiętać należy, że widoczna w RTG ostroga piętowa jest tylko skutkiem problemu, a nie jego przyczyną. Poza niewydolnością więzadłową, jako przyczynę bólu pięty należy wziąć pod uwagę obecność tzw. złamania przeciążeniowego oraz Zespół mięśnia piszczelowego tylnego.

W początkowym stadium, najważniejsze jest zminimalizowanie obciążeń stóp ( dotyczy zarówno aktywności sportowej jak również spacerów). Bardzo istotnym elementem jest zastosowanie wkładek podpierających łuk podłużny i poprzeczny stopy. Ich obecność „imituje” prawidłowe działanie wydolnych więzadeł stopy. W gabinecie Rehios posiadamy szeroki asortyment wkładek ortopedycznych, które  dobieramy w zależności od dysfunkcji danego Pacjenta. W terapii niewydolności aparatu więzadłowego stóp stosuje się również delikatne ćwiczenia relaksacyjne mięśnia trójgłowego łydki.

W bardziej zaawansowanych stanach, z dużą bolesnością dotykową w okolicy pięty, oprócz wyżej wymienionych czynności stosuje się

• chłodzenie ( krioterapia miejscowa z zastosowaniem Cold Pack’a, zmrożonej butelki z wodą)
• zabiegi Skupionej Fali Uderzeniowej ( zwykle 5 zabiegów)
• ćwiczenia mięśnia piszczelowego tylnego (wzmacnianie lub relaksację w zależności od jego stanu)
• kinesiotaping wspierający łuk podłużny stopy

Proces leczenia może trwać od 4 tygodni do nawet 3 miesięcy, przy bardzo zaniedbanych, przewlekłych stanach przeciążeniowych więzadeł stopy. Nie należy jednak bagatelizować tych dolegliwości. Nie leczenie problemu, zaburza wzorzec chodu i może doprowadzić do przeciążeń stawów kolanowych, biodrowych , a nawet kręgosłupa.

Spłaszczenie  główki niemowlaka – plagiocefalia

Spłaszczona główka u niemowlaka – plagiocefalia, to  deformacja czaszki dziecka objawiająca się asymetrią jej budowy. Może mieć postać dyskretnego, lekko zauważalnego zniekształcenia lub dużej, widocznej tzw. „gołym okiem” asymetrii. Wcześnie rozpoczęta rehabilitacja prowadzona przez terapeutę niemowlęcego przynosi szybkie efekty, do pełnego odzyskania symetrii włącznie. Istotne jest jednak postawienie prawidłowego rozpoznania co do przyczyn zniekształcenia główki. Zniekształcenia z przyczyn funkcjonalnych, które są najpowszechniejsze, leczy się bardzo skutecznie.

Spłaszczona główka może mieć postać:

• • brachycefalii- spłaszczenie symetryczne części tylnej („krótka głowa”)
  • plagiocefalii – spłaszczenie asymetryczne bocznej lub tylnej części główki.

Jeżeli u maluszka rozwinie się prefrencja jednej ze stron, czaszka nie będzie w stanie uformować się symetrycznie ze względu na długotrwały ucisk po jednej stronie i stąd powstaje plagiocefalia. Brachycefalia rozwija się u dzieci, które poruszają się mało i mają z tą czynnością trudności oraz spędzają dużo czasu na plecach i są mało aktywne. Dotyczy to również dzieci spędzających dużo czasu w placówkach opiekuńczych, takich gdzie opiekunowie nie zostali uświadomieni o konieczności zapewnienia częstych zmian pozycji.

Istnieją patologiczne plagiocefalie związane z przedwczesnym kostnieniem połączeń kości czaszki- kraniostenoza.  Nie będą tutaj poruszane.

Spłaszczona główka niemowlaka – przyczyny plagiocefalii:

• • ułożenie w życiu płodowym
  • ciąża bliźniacza, mnoga
  • budowa miednicy, macicy matki
  • poród: długi, kleszczowy,  przy pomocy VACUM, nieprawidłowe ustawienie w kanale rodnym -krótkotrwałe deformacje
  • kręcz szyji: asymetria ułożeniowa, niezborność ruchowa
  • brak stymulacji: cały czas ta sama pozycja, brak kładzenia maluszka na brzuchu
  • sprzęt pomagający w opiece nad dzieckiem: nieprawidłowo dobrany i użytkowany sprzęt ale i zbyt długie jego użytkowanie.
  • nadmierna masa płodu
  • wcześniactwo

W warunkach prawidłowego rozwoju dziecko powinno poruszać się tyle samo w jedną jak i w drugą stronę. Zmieniając swoją pozycję dziecko będzie odwracało głowę w obie strony.

Pamiętajmy!

Nie należy kwestionować zaleceń WHO dotyczących śpiących niemowląt. Układanie dziecka na boku i na brzuchu powinno odbywać się tylko pod nadzorem.

Rozwój i konsekwencje plagiocefali

Konsekwencje będą mniej lub bardziej istotne w zależności od nasilenia deformacji i wieku, w którym wykryto plagiocefalię.

Wczesna diagnostyka i wprowadzone leczenie pozwala na udzielenie instruktażu rodzicom i przywrócenie dziecku prawidłowej sparwności ruchowej.

Pierwsza konsekwencja jest widoczna. To właśnie czynnik estetyczny bywa częstą przyczyną zaniepokojenia rodziców i konsultacji ze specjalistą.

Kolejną, wartą uwagi konsekwencją, jest trudność w rozwoju sensoryczno-motorycznym co jest powiązane z brakiem mobilności maluszka.

Nadal zbyt często słyszymy, że spłaszczenie główki niemowlaka – palgiocefalia,  z czasem samoistnie ustąpi i nie będzie miała wpływu na życie dziecka. Jednakże,  nieleczona deformacja może mieć długoterminowe konsekwencje wykraczające poza efekt estetyczny.

Znacząca asymetria twarzy i czaszki wpływają na postawę ciała dziecka, problemy ze szczęką i zębami  a także problemy ze wzrokiem, postawę skoliotyczną.

Dzieci czują się niekomfortowo ze względu na swój wygląd, są wyśmiewane co może mieć wpływ na relacje psychospołeczne.

Jak pomóc niemowlakowi ze spłaszczoną główką

Wystarczy, że zgłosisz się do terapeuty niemowlęcego. Przeprowadzone zostanie wówczas badanie maluszka, ocena rodzaju i stopnia deformacji. Po badaniu terapeuta rozpocznie pracę z niemowlakiem i udzieli instruktażu dla rodziców.

Umów wizytę dla swojego niemowlaka!

Wybierz usługę: terapia niemowląt/pediatryczna i znajdź dogodny dla siebie termin.

Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych w związku z wysłaniem zapytania przez formularz rezerwacyjny. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do przetworzenia zapytania. Zostałem poinformowany, że przysługuje mi prawo dostępu do swoich danych, możliwości ich poprawiania, żądania zaprzestania ich przetwarzania. Administratorem danych osobowych jest Rehios Szymon Miazga ul. Rakowiecka 32A u 103  02-532 Warszawa.

Czas leczenia rwy kulszowej zależny jest od przyczyny jej powstania. Najszybciej leczy się rwę kulszową, która powstała w wyniku zablokowania stawów międzykręgowych lub stawów krzyżowo-biodrowych. Po ich odblokowaniu wyraźna ulga pojawia się niemalże natychmiast, a pełne wycofanie dolegliwości można odczuć po 2-3 dniach. Przy zmianach dyskopatycznych, leczenie rwy kulszowej może trwać dłużej, nawet kilka tygodni.

Ból pleców od choroby jelit

Problem nieprawidłowo pracujących jelit może powodować ból pleców. Choć brzmi to nieco kontrowersyjnie, to faktem jest, że  wszelkie zaburzenia funkcjonowania układu pokarmowego przyczyniają się do takich patologii krążka międzykregowego jak dyskopatia. Do tego typu sytuacji dochodzi najczęściej wówczas, gdy mamy do czynienia z wieloletnimi zaburzeniami funkcji narządów wewnętrznych.

Dlaczego zaburzenia jelit powodują ból pleców?

W języku medycznym tego typu wzajemne relacje określa się mianem odruchów wiscero-somatycznych. Oznacza to, że chorobowe napięcia z narządów wewnętrznych ( np. jelit, żołądka) doprowadzaja do pobudzenia receptorów bólowych. To z kolei wywołuje przykurcze w głebokich warstwach mięśni prostownika grzbietu. Powstały przykurcz ogranicza ruchomość początkowo jednego, a z czasem kilku segmentów kręgosłupa. Konsekwencją jest przeciążenie kręgosłupa, na skutek czego najbardziej ucierpią krążki międzykręgowe. To pociaga za sobą m.in. ból pleców.

Poza tym istnieje jeszcze dodatkowy mechanizm powodujący przeciążenie kręgosłupa. Jeżeli układ pokarmowy ( np. wzdęte notorycznie jelita ) jest w zbyt dużym napięciu, to upośledzone zostaje oddychanie torem brzusznym. Cierpi przepona ( mięsień oddechowy), która będzie sie przykurczać. Cierpi też klatka piersiowa, gdyż całość funkcji oddechowej zostaje przeniesiona na mięśnie międzyżebrowe. Z czasem dochodzi do przeciążeń chrząstek żebrowo-mostkowych i bólów z przodu mostka. Przykurczona przepona obciąża miejsca, do których się przyczepia: żebra, mostek, a przede wszystkim lędźwiowy odcinek kręgosłupa.

Jak leczyć funkcjonalne zaburzenia jelit powodujące ból pleców?

Osteopaci wypracowali szereg skutecznych technik uwalniających narządy wewnętrzne ze wzmożonych, patologicznych napięć. Są to tak zwane techniki wisceralne. Należy tutaj podkreślić fakt, że tego typu patologiczne zmiany często nie są uchwytne w badaniu USG. Badanie to pokazuje strukturę danego narządu, lecz nie daje możliwości oceny jego napięcia własnego. Doświadczony osteopata potrafi wybadać opuszkami palców zmienione funkcjonalnuie narządy i przeprowadzić ich leczenie. Taka terapia nie tylko poprawia ruchomość leczonych organów, lecz przede wszystkim wpływa na lepsze ich ukrwienie. Dobrze ukrwione narzady pracują wydajniej i nie stanowią obciążenia dla kręgosłupa.

Wisceralna terapia osteopatyczna jest w pełni bezpieczna i zazwyczaj przynosi natychmiastową ulgę.

Kogo najczęściej dotyka ból pleców?

W świadomości wielu osób przez lata utrwalił się pogląd, że dyskopatia wynika z ciężkiej pracy fizycznej. Jest to jednak stereotyp. Oczywiście, osoby ciężko pracujące, doświadczające regularnie mikrourazów są narażone na tego typu zmiany. W obecnych jednak czasach znacznie poważniejszym problemem są przeciążenia statyczne (długotrwała praca siedząca przy biurku), brak odpowiedniej dawki ruchu. Do przewlekłego podrażniania układu pokarmowego najczęsciej przyczynia się jakość pożywienia, ale również stres. 

Osobami najczęściej odwiedzającymi gabinet osteopaty są zatem osoby młode lub w wieku średnim, pracujące przez wiele godzin w pozycji statycznej,często w warunkach silnej presji. Charakterystyczne dla tych osób jest też nieregularne i nie zawsze zdrowe odżywianie się. Jednoczesne oddziaływanie tak wielu niekorzystnych czynników bardzo szybko doprowadza do problemów zdrowotnych.

U tych osób najczęściej dochodzi do przeciążeń i bólów szyi oraz kręgosłupa w odcinku lędźwiowym ( tzw. ból krzyża).

Łokieć tenisisty

Łokieć tenisisty to określenie stanu zapalnego miejsca, do którego przyczepiają się mięśnie odpowiedzialne za ruch prostowania nadgarstka. Mięśnie te mogą generować duże napięcia, lecz znacznie gorzej znoszą długotrwałe niewielkie obciążenia. Tego typu sytuacja pojawiają się m.in. w czasie pracy z myszką czy pisania na klawiaturze.

Łokieć tenisisty – objawy

W zależności od stopnia przeciążenia tkanek miękkich, ból może być odczuwany podczas takich czynności jak przekręcanie klucza w zamku, podnoszenie ciężkich przedmiotów, krojenie. Również trudne do wykonania może być zmienianie biegów w samochodzie, trzymanie smyczy. Wiele czynności życia codziennego wymaga aktywności mięśni prostowników nadgarstka i dlatego dolegliwość ta najbardziej przeszkadza w ciągu dnia. Jednakże, w stanach bardzo ostrych ból w okolicy łokcia pojawia się również nocą.

Przyczyny łokcia tenisisty

Przeciążenie przyczepów ścięgnistych mięśni prostowników nadgarstka może być spowodowane silnym zaangażowaniem tych mięśni w czasie treningów sportowych lub pracy fizycznej. Jednakże, częstym zjawiskiem doprowadzającym do łokcia tenisisty jest sumowanie się mikroprzeciążeń długotrwałą pozycją wyprostu w nadgarstku. Ten rodzaj ustawienia dłoni związany jest najczęściej  z pracą przy klawiaturze lub z grą na niektórych instrumentach (np.perkusja). W pozycji tej dochodzi do znaczącego zubożenia przepływu krwi w przedramieniu, a szczególnie w okolicy nadkłykcia bocznego.

Leczenie bólu łokcia – Piezoelektryczna Fala Uderzeniowa

Ostry ból łokcia w okolicy przyczepu mięśni prostowników nadgarstka wymaga precyzyjnego oddziaływania energią fali uderzeniowej w celu wzmożenia mikro krążenia w chorobowo zmienionych tkankach. 

Rozległość uszkodzenia ocenić można poprzez USG, jednakże bardzo często objawy są na tyle charakterystyczne, że wystarczy przeprowadzić badanie funkcjonalne i ocenę palpacyjną.

Kompleksowe leczenie łokcia tenisisty wymaga również włączenia terapii manualnej oraz wyeliminowania czynnika sprawczego ( np. poprawa ergonomii stanowiska pracy).

Przyczep mięśni prostowników nadgarstka jest z natury słabo ukrwiony dlatego tak ważna jest poprawa ukrwienia tej okolicy. 

Skupiona Fala Uderzeniowa pozwala zogniskować energię infradźwiękową na określonej głebokości, tj. w miejscu przyczepu ścięgien do kości ramiennej. Tylko prawidłowe ukrwienie może zapoczątkować procesy regeneracyjne. W początkowym okresie leczenia oddziaływanie Skupioną (Piezoelektryczną) Falą Uderzeniową jest najistotniejszą czynnością terapeutyczną. Wprowadza przekrwienie i pobudza namnażanie kolagenu w uszkodzonym przyczepie ścięgnistym.

Jak umówić wizytę?

1. Sprawdź dostępne terminy w rezerwacja on-line

2. Umawiając pierwszą wizytę wybierz z dostępnych usług: „Fala Uderzeniowa-Pierwsza wizyta”

3. Umawiając kolejną wizytę wybierz z dostępnych usług: „Fala Uderzeniowa”

Co oznacza rwa udowa?

Jest to szereg objawów związanych z podrażnieniem nerwu udowego. Nerw udowy powstaje z korzeni nerwów rdzeniowych  wychodzących z lędźwiowej części kręgosłupa ( segment L2-L4). Odpowiedzialny jest za unerwienie czuciowe przedniej strony nogi oraz unerwienie ruchowe większości mięśni na przedniej stronie uda.

Rwa udowa – jakie są objawy?

Objawy zależą od stopnia podrażnienia oraz tego, który korzeń nerwu rdzeniowego ma ograniczone ukrwienie. Ból zazwyczaj występuje w odcinku lędźwiowym oraz promieniuje na przednią stronę uda, czasem do pachwiny (należy różnicować z koksartrozą).

Objawy motoryczne wystąpić mogą w mięśniach unerwianych przez nerw udowy, czyli biodrowo-lędźwiowym, grzebieniowym, krawieckim lub czworogłowym uda.

Korzenie czuciowe i ruchowe tworzące nerw udowy łączą się dopiero w obszarze otworu międzykręgowego, dlatego też objawy czuciowe (ból, zaburzenia czucia) występować mogą niezależnie od ubytków ruchowych (osłabienie siły mięśniowej, porażenie, wzmożone napięcie mięśni).

Przyczyny rwy udowej

Są to przede wszystkim zaburzenia ukrwienia spowodowane uciskiem na drobne naczynia zaopatrujące nerw udowy. Uciski powodują uszkodzone krążki międzykręgowe lub zmiany zwyrodnieniowymi kręgosłupa. Niestety, czasami za rwę udową odpowiedzialne są zmiany zwyrodnieniowe w okolicy nerwu udowego (nacieki nowotworowe). Dość powszechną przyczyną podrażnienia nerwu udowego jest wzmożone napięcie mięśnia biodrowo-lędźwiowego.

Inna przyczyną mogą być uszkodzenia nerwu udowego lub jego korzeni będące powikłaniem pooperacyjnym zaburzeniami metabolicznymi np. cukrzyca.

Rwa udowa – leczenie

Dokładny wywiad zazwyczaj pozwala rozpoznać rwę udową bez konieczności wykonywania rezonansu. Poza tym, terapeuta przeprowadza testy diagnostyczne, by wykluczyć inne choroby. Ważne, by terapia manualna była nakierowana na odbarczanie uciskanych struktur (mobilizacja kręgosłupa). W pierwszym etapie leczenia stosuje się pozycje ułożeniowe (krzesełkowa, embrionalna). Odbarczanie ucisków spowodowanych dyskopatią uzyskuje się poprzez terapię powięziową. Po ustapieniu stanu ostrego można wprowadzić ćwiczenia wzmacniające jedne, a rozluźniające inne mięśnie, w zależności od istniejącego zaburzenia.

Ból pośladka

Ból pośladka najczęściej związany jest z nadmiernym napięciem mięśni miedniczo-krętarzowych, czyli w uproszczeniu mięśni łączących kość krzyżową z kością udową (krętarzem większym kości udowej). Nadmierne napięcie stwierdza się zazwyczaj w mięśniu pośladkowym średnim oraz tzw. mięśniu gruszkowatym. Z tego powodu bolesność pośladka bywa określana jako ” zespół mięśnia gruszkowatego„. 

Ból pośladka – najczęstsze przyczyny

Przyczyny dolegliwości bólowych w okolicy pośladka podzielić można na kilka grup. Często są to objawy problemów dyskopatycznych, w których dochodzi do podrażnienia nerwów zaopatrujących mięśnie pośladkowe. Skutkiem tego jest ból w pośladku. Inną przyczyną bywa zaburzenie równowagi mięśniowo-powięziowej – tzw. dysbalans mięśniowy. Ten z kolei może pojawić się na tle zablokowania stawu krzyżowo-biodrowego (pourazowego lub przy hipermobilności tego stawu). Hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego może pojawić się na skutek zaburzeń hormonalnych lub uszkodzenia (silny uraz miednicy, uszkodzenie więzadeł podczas porodu).

Jak wyleczyć ból w pośladku?

Jeżeli ból utrzymuje się dłużej niż 2-3 dni, należy przeprowadzić dokładne badanie funkcjonalne. Pozwoli ono rozróżnić czy jest to problem pochodzenia dyskopatycznego, mięśniowo-powięziowego czy jak zazwyczaj ma to miejsce ból związany z niestabilnym lub zablokowanym stawem krzyżowo-biodrowym.

Jeżeli ból występuje w pośladku, bez promieniowania wzdłuż nogi oraz wykluczy się problem dyskopatyczny, to w większości przypadków problem tkwi w miednicy. Zazwyczaj jest to zaburzenie polegające na „przestawieniu” się kości biodrowej względem kości krzyżowej.

W zależności od kierunku przesunięcia się kości względem siebie, stosuje się różne techniki przywracające prawidłowe ustawienie. Są to techniki manualne, wykonywane rękoma osteopaty. Ich skuteczność jest zazwyczaj bardzo wysoka, gdyż prawidłowe ustawienie stawu krzyżowo-biodrowego powoduje automatyczne rozluźnienie mięśni pośladka. 

Jak chronić się przed nawracającymi bólami pośladka?

Po wykonaniu korekcji w stawie krzyżowo-biodrowym należy ocenić ewentualną niestabilność. Jeśli taka występuje należy zaopatrzyć pacjenta w pas krzyżowo-biodrowy oraz nauczyć ćwiczeń poprawiających stabilność stawu . Pozwala to wyeliminować nawroty dolegliwości. Czasem bóle w pośladku wynikają z długotrwałych pozycji statycznych. Jeśli nie doszło do zmian w stawach krzyżowo-biodrowych, wówczas odpowiednie i regularne rozciąganie mięśni pośladkowych skutecznie chroni przed ich bolesnością.

Diagnostyką oraz leczeniem bólu pośladka na tle zaburzeń w układzie ruchu zajmuje się osteopata.

Kiedy potrzebna jest konsultacja osteopatyczna

Większość dolegliwości bólowych układu ruchu, stany pourazowe i przeciążenia kręgosłupa to sytuacje, w których konieczna może być konsultacja osteopatyczna. W trakcie takiej konsultacji, osteopata przeprowadzi szczegółowy wywiad. Zapyta nie tylko o bieżące dolegliwości bólowe, ale również o inne objawy, pozornie nie związane ze zgłaszanym problemem. 

Do najczęściej konsultowanych zaburzeń należą stany zapalne i pourazowe w układzie ruchu, wady postawy, zmiany zwyrodnieniowe.  Osteopata prowadzi również terapię bólów głowy pochodzenia odkręgosłupowego, terapię stawów skroniowo-żuchwowych. Również funkcjonalne zaburzenia układu pokarmowego są częstą przyczyną wizyty u osteopaty.

Konsultacja osteopatyczna –  dlaczego warto zasięgnąć opini osteopaty?

Codzienna praktyka fizjoterapeutyczna w połączeniu z wnikliwą znajomością anatomii, fizjologii i biomechaniki człowieka ( z czego znani są osteopaci) pozwala przeprowadzić szczegółową i kompleksowa diagnostykę dolegliwości bólowych.

Osteopatyczne diagnozowanie cechuje poszukiwanie ewentualnych zaburzeń w całym organizmie, tak by móc określić pierwotną przyczynę wystąpienia bólu. Oznacza to, że w badaniu osteopatycznym uwzględnia się wszystkie symptomy, czasem odległe umiejscowieniem od głównego problemu. Takie podejście pozwala nie tylko pozbyć się dolegliwości bólowych, ale wskazać sposób postępowania, by uniknąć nawrotu dolegliwości.

Kiedy do osteopaty?

Jeśli mimo licznych badań nie znana jest przyczyna Twoich problemów pomocna może okazać się konsultacja osteopatyczna. Również wówczas, gdy dolegliwości stale nawracają, osteopata powinien przeprowadzić badanie w celu odnalezienia przyczyny pierwotnej. Jeśli leki nie przynoszą pożądanych efektów, a opinie ze strony lekarzy są sprzeczne – zgłoś się do osteopaty. Przewlekły stres, zaburzenia snu czy trwałe przemęczenie to także przypadłości, którymi zajmuje się osteopata.

Kto powinien stosować pas stabilizujący miednicę?

Najczęściej problem dotyczy kobiet w trakcie lub tuż po ciąży, w tym również kobiet z nadmiernym rozejściem spojenia łonowego. Drugą grupę stanowią osoby, które doznały urazu z naderwaniem lub rozerwaniem więzadeł krzyżowo-biodrowych (np. sportowcy). Problemy ze zwarciem stawów miednicy pojawiają się także na tle zaburzeń hormonalnych (często dotyczy to kobiet, u których po ciąży nie zadziałał mechanizm hormonalny obkurczający więzadła po porodzie). Kolejną grupę stanowią osoby z zaburzeniami napięciowymi w obrębie mięśni żwaczy i stawów skroniowo-żuchwowych.

Co należy zrobić przed założeniem pasa Serola?

Ważne jest by określić rodzaj dysfunkcji (występuje siedem głównych rodzajów), dlatego też przeprowadza się testy osteopatyczne. Na podstawie wyników tych testów przeprowadza się terapię dysfunkcyjnego stawu. Po doprowadzeniu biomechaniki stawu do stanu prawidłowego, Pacjent może zostać zaopatrzony w pas krzyżowo-biodrowy.

Czy pas krzyżowo-biodrowy może zaszkodzić?

Założenie pasa bez rozpoznania rodzaju dysfunkcji i właściwego jej wyeliminowania niesie ryzyko utrwalenia niekorzystnego ustawienia kości biodrowej względem kości krzyżowej. Powoduje to nasilenie dolegliwości bólowych. 

Ból głowy u dziecka

Ból głowy u dziecka, często określa się jako ” szkolny ból głowy „. Jest to  dolegliwość, której najczęstszą przyczyną jest zaburzenie napięć mięśniowo-więzadłowych w szyjnym odcinku kręgosłupa. Osteopatyczna terapia manualna daje w tym przypadku bardzo dobre rezultaty. Do zaburzeń w odcinku szyjnym dochodzi zazwyczaj na skutek długotrwałego, przeciążającego przodozgięcia głowy – pochylenie głowy nad biurkiem Dzieci spędzające dużo czasu przy biurku, smartfonie  osłabiają swoje  mięśnie przykręgosłupowe.

Bóle głowy u dzieci mogą również wynikać z zaburzeń postawy, często bardzo dyskretnych wad, które jednak silnie wpływają na tzw. głębokie odruchy szyjne. Dlatego też leczenie bólów głowy u dzieci wymaga kompleksowej oceny postawy ciała.

Inną przyczyną wywołującą dolegliwości bólowe głowy może być wada zgryzu. Należy ustalić przyczyną pierwotną takiej wady, szczególną uwagę zwracając na precyzyjne badanie postawy dziecka. Najważniejsze jest przeprowadzenie osteopatycznego badania miednicy, gdyż w większości przypadków zarówno wady zgryzu jak i bóle głowy wynikają z zaburzenia miednicy.

Ból głowy u dziecka – na czym polega leczenie osteopatyczne

Punktem wyjściowym jest badanie postawy ciała oraz napięć mięśniowo-powięziowych. Terapii manualnej poddaje się obręcz barkową – zwłaszcza mięsień czworoboczny, dźwigacz łopatki oraz mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy. Osteopata wykonuje relaksację poizometryczną nadmiernie napiętych mięśni, przeprowadza terapię punktów spustowych. Jednym z najistotniejszych elementów postepowania leczniczego jest rozluźnienie połączenia czaszkowo-szyjnego. Zaburzenia napięciowe tego właśnie połączenia powodują zazwyczaj ból głowy u dziecka.

Innym istotnym terapeutycznie regionem jest zgryz i związane z nim mięśnie żwacze oraz stawy skroniowo-żuchwowe. Wzmożony tonus mięśniowy tych struktur zawsze wywoła nadmierne napięcie podpotyliczne. To z kolei powoduje bóle głowy u dziecka.

Jak zapobiegać powstawaniu bólów głowy u dzieci?

Po pierwsze, należy minimalizować ilość czasu spędzanego przed komputerem czy smartfonem. Te czynności zazwyczaj sprzyjają wysunięciu głowy przed oś kręgosłupa, co jest olbrzymim obciążeniem dla mięśni podpotylicznych oraz mięśni obręczy barkowej. Poza tym, jeśli dziecko musi już przebywać długo  w pozycji siedzącej, to ważne aby dostosować wysokość biurka i siedziska do wzrostu dziecka. To pozwoli na przyjęcie właściwej postawy.